Η επίσκεψη.......

Ο δάσκαλος κοίταξε από την άλλη μεριά τώρα. Εκεί που ήταν ο Μπήχτης. Δεν ήταν όμως ο Μπήχτης που είχε προκαλέσει τρόμο και πανικό σε γενεές επἰ γενεών Ελληνίδων κορασίδων. Ήταν ένας Μπήχτης τσακισμένος, πατημένος, λες και είχε περάσει η ζωή από πάνω του σαν οδοστρωτήρας και τον είχε ισοπεδώσει. Ο δάσκαλος θαύμασε τον εαυτό του για την πανουργία του. Το παρατσούκλι που του είχε δώσει, σκεφτόταν από μέσα του, ήταν μεγαλοφυές.

- Μπήχτη, τι κάνεις ;

Είπε περιπαιχτικά ο δάσκαλος. Σίγουρα άμα είχε μουστάκια, θα γέλαγε κάτω απ' αυτά τώρα...


- Δάσκαλε, γιατί μου το έκανες αυτό ; Πάρε πίσω την κατάρα.

- Για να πάρω πίσω την κατάρα, θα πρέπει να περάσεις τρεις δοκιμασίες. Πρώτον θα πρέπει να βγεις πρωταθλητής στο πρωτάθλημα Αχαϊας - Ηλείας κάτω των 20.

Είπε ο δάσκαλος και έβαλε την δεξιά παλάμη του πάνω στο στόμα του σαν να ήταν μουστάκια, γύρισε προς τους άλλους, έγειρε προς τα μπρος και μετά προς τα πίσω και γέλασε.

- Δάσκαλε αυτό δεν μπορώ να το κάνω λόγω ηλικίας. Αλλά το έχω κάνει στο παρελθόν, το 1999

Ο δάσκαλος κατσούφιασε προς στιγμήν, αλλά πάλι βρήκε τον ενθουσιασμό του αφού σκέφτηκε την δεύτερη δοκιμασία

- Πρέπει να βγεις μέσα στην πεντάδα στον πανελλήνιο πρωτάθλημα κάτω των 20

Είπε και επανέλαβε την ίδια χειρονομία με πριν.

- Δάσκαλε ούτε αυτό μπορώ να το κάνω, λόγω ηλικίας. Το είχα κάνει όμως στον παρελθόν, το 1999 είχα βγει τέταρτος.

Ο δάσκαλος πάλι κατσούφιασε προς στιγμήν, αλλά πάλι βρήκε τον ενθουσιασμό του όταν σκέφτηκε την τρίτη δοκιμασία.

- Πρέπει να βγεις πρωταθλητής ανδρών Αχαϊας-Ηλείας. Ε, μη μου πεις ότι και αυτό δεν μπορείς να το κάνεις λόγω ηλικίας.

Είπε ο δάσκαλος και ξαναεπανέλαβε την ίδια χειρονομία με πιο πριν, σίγουρος τώρα για τον θρίαμβό του.

- Δάσκαλε, αυτό δεν μπορώ να το κάνω όχι λόγω ηλικίας, αλλά λόγω μαζετοσύνης. Πάντως και αυτό το έχω κάνει στο παρελθόν, το 2001. Και μάλιστα είμαι ο μόνος στην ιστορία της περιοχής που βγήκα όχι απλώς πρωταθλητής, αλλά υπέρπρωταθλητἠς των 2 νομών.

Είπε ο Μπήχτης και μια ψιχάλα έπεσε στο χέρι του δασκάλου που ήταν ακουμπισμένο στο μηρό του. Τελικά ίσως το είχε αδικήσει αυτό το ταλἐντο. Ίσως είχε φανεί πολύ σκληρός. Ενώ ο δάσκαλος τα σκεφτόταν όλα αυτά, η ψιχάλα είχε αρχίσει να γίνεται βροχή. Ο δάσκαλος σήκωσε το χέρι του, όπως το σηκώνει η πουλάδα για να προστατέψει τα μικρά της από τη βροχή και το κρύο, και ο Μπήχτης κούρνιασε κάτω από την αμασχάλη του.

Τότε ο δάσκαλος γύρισε προς τους άλλους και σήκωσε και την άλλη αμασχάλη του.

- Κανείς δεν θα ξαναπει αυτό το ταλέντο Μπήχτη, είπε στους άλλους και γύρισε πάλι προς τον Μπήχτη, από 'δω και μπρος θα σου μιλάω με γλυκυτητα για να επανορθώσω το κακό που σου έχω κάνει... Γιωργάκη μου!!!