Θέλω τόσο πολύ να κάνω ένα νέο post, αλλά τα νέυρα μου είναι χάλια. Όλη την ώρα βλέπω ειδήσεις, το ένα μετά το άλλο τα χωριά να καίγονται, οι γονείς μου έφυγαν κρυφά, για να μην πάω μαζί τους στο χωριό, ο αδερφός μου εξαφανισμένος και οι παλμοί μου να εχούν φτάσει στους 250 (μήπως έχω πεθάνει και δεν το ξέρω;).

Είμασταν Κυπαρισσία, για άλλη μια φορά την προηγούμενη βδομάδα. Και ενώ η παρέα επέμενε να φύγουμε Παρασκευή, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, έπεισα τις κοπέλες που ήμασταν από Πάτρα να φύγουμε Πέμπτη. Δεν το συζητώ, πως ακόμη θα ήμασταν εκεί, αν είχαμε κάτσει ακόμη μια μέρα. Το περίεργο είναι πως φεύγοντας από Κυπαρισσία, μου πέρασε ,μια εικόνα από το μυαλό. Η περιοχή να φλέγεται. Την έδιωξα αμέσως, όμως, καθώς η βλάστηση στο σημείο είναι σχετικά χαμηλή. Φτάνοντας κοντά στη διασταύρωση για Κρέστενα, μια φίλη είπε "καλά, τι τέλειο είναι αυτό το δάσος. Το λατρεύω. Να έρθουμε και του χρόνου".

Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να την κατηγορήσουμε για γκαντεμιά, αν και από 'δω και στο εξής τη φωνάζουμε "Μητσοτάκη". Δυστυχώς, του χρόνου μάλλον δεν θα πάμε εκεί. Αυτό το καλοκαίρι ξορκίσαμε στα μέρη αυτά φόβους, ελπίδες και απογοητεύσεις. Για μερικά άτομα, η Μεσσηνία έγινε ιερό μέρος. Η θάλασσα καθάρισε το μυαλό μας. Η φωτιά, όπως και να ακουστεί αυτό, έκαψε συμβολικά το παρελθόν μας. Για τους Φωτεινή, Νίτα, Δημήτρη, Γιάννη, Βασίλη, Μαρία, Ρόη, Βούλα, εμένα κτλ, η Μεσσηνία έκρυβε απαντήσεις, γέλια και φυσικά κλάματα.

Αυτό που λέω, "όταν με δείτε να τρέχω, απλώς με ακολουθείτε", έχει μείνει σλόγκαν. Κάθε φορά που μιλάμε στο τηλέφωνο, βλέποντας τα όσα γίνονται, σχολιάζουμε το τι θα είχε γίνει αν θα ήμασταν ακόμη εκεί. Ο gkarkamelious με διαβεβαίωνε πως θα πέρναγε τις φλόγες για να μας σώσει, ή κάτι τέτοιο. Εγώ, πάλι, δεν είχα ειδοποιήσει κανέναν. Θα το μάθαιναν οι γονείς μου και θα τρελαίνονταν. Γιατί όσες φορές και αν τους τα έχω κάνει αυτά, πάντα ελπίζουν πως το παιδί τους θα αλλάξει. Αυτά.

Η ελλάς εάλω!

Δεν εχει σημασία απο ποιους, πως και γιατί... ή μάλλον έχει όπως πάντα έιχε, αλλά κανείς δεν ασχολείται για να αντιμετωπίσει την κρίση.

Είναι ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο και τελεσίδικο.

Συμβαίνει κατ' επανάληψη πολλά χρόνια και οι 'κατακτητές' εναλλάσονται και πάντα είναι οι ίδιοι. Οι διάφορες εκδηλώσεις ανεπάρκειάς μας.

Μπορεί τελευταία οι φυσικές καταστροφές (δεν αναφέρομαι σε αίτια κτλ., αλλά στο μέσο, πυρ) απο κάποιο μέγεθος και επειτα να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν με ανθρώπινα μέτρα ανεξαρτήτως προσπάθειας, παρόλα αυτά πάντα προηγείται αγώνας σκληρός και αδυσώπητος.

Εμείς οι νεοέλληνες, έχουμε επιλέξει να δίνουμε τους αγώνες μας στα καφενεία πάνοπλοι εν το μέσο των φραπέδων μας και των συμμάχων τους freddo cappuccino, αλλά και σε φόρουμ βλακείας.

Το 1204, οι Φράγκοι ήρθαν εκμεταλλευόμενοι την διαφθορά, την πολιτική απομόνωση, και τις εσωτερικές (ηλίθιες ως συνήθως θρησκευτικές) διαμάχες.

Τον 21ο αιώνα οι Φράγκοι έχουν αντικατασταθεί απο την αδιαφορία, την ανευθυνότητα και την προχειρότητα με την οποία οι έλληνες, απλοί και αιρετοί βαδίζουν στην ιστορία.

Είμαι απογοητευμένος απο την επανάληψη των ίδιων εικόνων όλα αυτά τα χρόνια (30+).
Είμαι απογοητευμένος, όχι με τους πολιτικούς (εμείς τους επιλέγουμε και μας αξίζουν), αλλά με την ευκολία με την οποία όλοι μας ξεχνάμε τα λάθη που μας αναλογούν και τα επαναλαμβάνουμε στην επόμενη ευκαιρία.

Εύχομαι απλά να είμαι υπερβολικός ως συνήθως είμαι, και η πραγματικότητα να διαφέρει αρκετά απο αυτήν που αντιλαμβάνομαι...

Ίος εί!

Ίος εί - Ιός εί - Ίωση!

Τελικά τίποτα δεν έχει γίνει κατά τύχη στην Ελλάδα!

Απλά εμείς αδυνατούμε να κατανοήσουμε λογικά τους μηχανισμούς δημιουργίας με συνέπεια ξεκούραστα να τα αποδίδουμε όλα στην 'τύχη', ένα άλλο όνομα του 'θείου'.

Εν πάσει περιπτώσει, η αρχική μου κατάσταση 'Ίος εί' των διακοπών μετατράπει εύκολα σε 'Ιός εί' και κατέληξε στην 'διαβρωμένη' 'ίωση'.

Μαγικοί ελιγμοί του τόνου 'α λα πρόβλημα του ίππου στην σκακιέρα', καθορίσαν την πορεία των τελευταίων 15 ημερών της ζωής μου.

Αναμένεται συνέχεια...

Προσεχώς... (μαζί με πολλές εκπλήξεις!)

Ευχές!

Χρόνια καλά στην μικρή πρωταγωνίστρια - ταραχοποιό της ρουτίνας μας, διδα Κατερίνα!

Άιντε, παρτέ σειρά ένας - ένας και τις ευχές σας στην κυρία...

*Προς επίδοξους κάφρους: Το ''άι γαμήσου'' δεν αποτελεί ευχή πέραν σκακιστικών κύκλων!!!

Sunrise Avenue - Fairy Tale Gone Bad

This is the end you know
Lady, the plans we had went all wrong
We ain't nothing but fight and shout and tears
We got to a point
I can't stand
I've had it to the limit
I can't be your man
I ain't more than a minute away from walking

We can't cry the pain away
We can't find a need to stay
I slowly realized there's nothing on our side

Out of my life,
Out of my mind
Out of the tears that we can't deny
We need to swallow all our pride
And leave this mess behind
Out of my head,
Out of my bed
Out of the dreams we had, they're bad
Tell them it's me who made you sad
Tell them the fairytale gone bad

Another night and I bleed
They all make mistakes and so did we
But we did something we can never turn back right
Find a new one to fool
Leave and don?t look back.
I won't follow
We have nothing left.
It's the end of our time

We can't cry the pain away
We can't find a need to stay
There's no more rabbits in my hat to make things right

Out of my life,
Out of my mind
Out of the tears we can't deny
We need to swallow all our pride
And leave this mess behind
Out of my head,
Out of my bed
Out of the dreams we had, they're bad
Tell them it's me who made you sad
Tell them the fairytale gone bad