Η πέμπτη ταφή του Melquiades Estrada

Τόπος:
Θλιβερή αμερικάνικη κωμόπολη στο Τέξας, κοντά στα σύνορα με το Μεξικό.
Πρόσωπα:
α) Επιστάτης ράντζου της περιοχής, μεσόκοπος, μόνος, στυλάτος (Marboro man στο πιο σιτεμένο) και ημίτρελος -όπως αποδεικνύεται-.
β) Άρτι αφιχθείς συνοριακός φρουρός από το Σινσινάτι, κοντοκουρεμένο αμερικανάκι ολίγον τι οπλοστρατόκαυλος.
γ) Η σύζυγος του προαναφερθέντος αμερικανακίου που τον ακολούθησε στο Τέξας. Ξανθούλα, νοστιμούλα, νέα και ολομόναχη ανάμεσα στους ημιάγριους(Τεξανοί), αρχίζει γρήγορα να βαριέται αφόρητα και φυσικά κερατώνει τον άντρα της την ώρα που αυτός κυνηγάει μεξικάνους λαθρομετανάστες για να φέρει το ψωμί στο σπίτι!
δ) Melquiades Estrada. Το θύμα των σεξουαλικών ορέξεων της ως άνω δεσποινίδος, μεξικάνος λαθρομετανάστης –τί ειρωνεία!- και καρδιακός φίλος του Marboro man. Μία απίθανη σκηνή αβυσσαλέας βλακείας και απίστευτης αφέλειας έχει σαν αποτέλεσμα να πέσει νεκρός από τις σφαίρες του συνοριακού φρουρού (ο οποίος δεν γνωρίζει ούτε τον ίδιο ούτε την σχέση του με τη γυναίκα του. Πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά ε;).
Κεντρικός Ήρωας:
Το ταλαίπωρο πτώμα του Melquiades Estrada, το οποίο περνάει τα πάνδεινα. Πάρτε μια μικρή γεύση: πρώτα θάβεται μυστικά στον τόπο του ατυχήματος μέχρι που μετά από καμιά εβδομάδα τον ξεθάβουν τα κογιότ και αρχίζουν να τον τρώνε. Όταν ανακαλυφθεί, πηγαίνει για νεκροτομή και ξαναθάβεται όπως-όπως σε ένα οικόπεδο που πετάνε τα πτώματα των λαθρομεταναστών. Τον ξαναξεθάβουν (ο συνοριακός φρουρός που τον σκότωσε, υπό την απειλή του όπλου του Marboro man, ο οποίος τα έχει πάρει με την απόπειρα συγκάλυψης του εγκλήματος από τις αρχές! Ουάουουουου, γαμάτο ε;) του βάζουν τα καλά του(!), τον βάζουν σε ένα άλογο και ξεκινάει ένα τύπου Western ταξίδι για το χωριό του στο Μεξικό, για να θαφτεί επιτέλους όπως πρέπει! Αμ δε! Στο δρόμο το δύστυχο πτώμα του Melquiades Estrada δέχεται επίθεση μυρμηγκιών, λούζεται ένα μπουκάλι κολώνια, παίρνει φωτιά, καταπίνει ψυκτικά υγρά, χάνει μια τούφα από τα μαλλιά του στην προσπάθεια του Marboro man να τον χτενίσει, και φυσικά κατά τη διάρκεια όλων αυτών βρομάει αφόρητα. Ευτυχώς που η τεχνολογία δεν επιτρέπει ακόμα στην όσφρησή μας να γευτεί τις χαρές του κινηματογράφου!
Το τέλος:
Δε σας το λέω, το αφήνω για έκπληξη. Αν κάποιος από σας είναι τόσο ηλίθιος ώστε μετά από αυτά που διάβασε να πάει να το δει, τότε σίγουρα του αξίζει.

Σημείωση: η ταινία ΔΕΝ είναι κωμωδία!!!
Φαντάζομαι ότι στην Αμερική θα θεωρείται υπερκουλτουριάρικη (πώς έχουμε εδώ τον Αγγελόπουλο; Κάτι τέτοιο.)