Αβάνα 1964 , τουρνουά εις μνήμην του Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα. Ο Τσε, που ήταν και ένας από τους διοργανωτές του τουρνουά, παρακολουθεί με ενδιαφέρον την παρτίδα του Σοβιετικού Μαρκ Ταιμάνοβ (αριστερά, παίζει με τα μαύρα).
Κυριακή, Φεβρουαρίου 19, 2006
Ο Τσε Γκεβάρα και το σκάκι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Επανάστα ρε λαμόγια, να μην γίνει δω μέσα του Πολυτεχνείου!
Μην αγχώνεσαι ψηλέ, δεν σε αφορα.
μπα, καλύτερα να βλαστημάς τα "κωλόχαρτα" ή το "κωλόζαρο", παρά τη μαλακία που σε δέρνει! ρώτα και μας τί τραβάμε!
Έχει δίκιο ο σύντροφος πίλλιας!
Αφενός είναι καλύτερο να προσπαθείς μόνο σου για ότι κάνεις και να μην εξαρτάσαι απο άλλες καταστάσεις, αφετέρου όμως πρέπει και ο χαρακτήρας να συνάδει απόλυτα σε αυτή την κατεύθυνση. Αν όχι, ερχόμαστε στα κωλόχαρτα και τα σχετικά. Αν ναι ξεφεύγουμε τελείως απο την μιζέρια που περιβάλλει τα πάντα. Σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερα πάντως απο το εξαρτώνται τα πάντα απο τους άλλους. Στην Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αυτό. Πάντα θα φταίνε οι άλλοι.
Όπως λένε και οι Κινέζοι, αν έχεις σηκωμένα τα χέρια και προσπαθείς να πιάσεις τον ουρανό, μπορεί να μην τα καταφέρεις ποτέ. Ποτέ όμως δεν θαείναι λασπωμένα τα χέρια σου.
οι κινέζοι όλο μαλακίες λένε, γι' αυτό κιτρινίζουνε!
(ωχ, δεν ήταν πολιτικώς ορθό αυτό ε;)
πιλάκο δεν ξέρω κατα πόσο λκένε μαλακίες οι κινέζοι, εγώ πάντως πήρα την μαντάμ κατίνα και πήγα να ξεπλύνω τις λάσπες απο τους απανωτούς ενταφιασμούς.
Έτσι λοιπόν είσαμε την υπόσχεση.
Και την οποία τήρησε ο σκηνοθέτης, αφού ανακουφίστηκα από την προηγούμενη προβολή. (όντως σαν κομπρέσα έδρασε καταπραϋντικα).
Μπορεί να αντιμετωπίζω την ταινία με περισσότερη καλή διάθεση λόγω της πιότερης εμπειρίας, μπορώ να πώ όμως πως ήταν ευχάριστη.
Goodnight 'n' goodluck!
Ουπς! Μου ξέφυγε!
Δημοσίευση σχολίου